Sztuka dla sztuki

Moje dzieci nigdy nie lubiły ciepłych, puchowych kombinezonów czy kurtek. Nie wiem, co więc mnie podkusiło, żeby uszyć Kamili kombinezon na mrozy... Może miałam nadzieję, że w tym będzie jej na tyle wygodnie, że z chęcią będzie go nosić? Na razie testowany był zaledwie trzy czy cztery razy, więc ciężko ocenić.

Część przednią ozdobiłam pikowaniem. Kwiatek mógłby być ładniejszy, ale kiepski ze mnie rysownik ;) 

Wewnątrz warstwy również zostały przepikowane. Szwy wewnętrzne zakryłam lamówką (przyszywaną ręcznie). Wszyłam również wieszaczek.

Rękawki, nogawki i dekolt wykończony został ściągaczem. Celowo kombinezon nie ma stójki! Zauważyłam, że majtający się przy buzi suwak jedynie powoduje rozdrażnienie i i tak nigdy go nie zapinam. Za to sprawdza się na szyi ciepły szalik.

Najfajniejsze jest to, że oprócz włożonej pracy, kombinezon nie kosztował mnie ani złotówki! Wykonany został z:
- dwóch koców polarowych,
- resztki tkaniny, którą dostałam od Liliany,
- zamka z odzysku,
- resztek dzianiny ściągaczowej,
- ociepliny bawełnianej, która została mi z szycia innych rzeczy,
- lamówki bawełnianej kupionej bardzo dawno temu za grosze (dosłownie!).